مدلسازی ضریب هدایت حرارتی سیالات خالص

در این پژوهش چهار مدل نوین برای سیالات خالص از جمله مایعات و گازها ارائه شد که ضریب هدایت حرارتی سیالات خالص را با حداقل خطا محاسبه می کند. داده های آزمایشگاهی که برای برخی از مواد در دسترس اند، بیشتر در حالت اشباع،فشار اتمسفریک یا فشارهای پایین می باشند.علاوه بر آن فقط برای تعداد کمی از ترکیبات این ویژگی به طور گسترده پوشش داده شده است.تحت این شرایط برای توسعه ضریب هدایت حرارتی که داده های آزمایشگاهی برای آنها موجود نمی باشد و یا فقط در بعضی ازدماها موجود است، استفاده از روش هایی که به پیش بینی ضریب هدایت حرارتی می پردازند، انتخابی بدیهی می باشد. مدل های(3-1) ، (3-2) ، (3-5) و (3-6) چهار مدل نوین ارائه شده برای سیالات خالص از جمله مایعات و گازها می باشد.در این مدل ها،ضریب هدایت حرارتی سیال خالص وابسته به دمای سیال خالص(t)بر واحد کلوین k، دمای جوش سیال خالص (tb)بر واحد کلوین k و نیز وزن مولکولی سیال خالص (mw) بر واحد kg/mol می باشد.از ویژگی منحصر به فرد این مدل ها نیز می توان به ثابت بودن ضرایب برای محاسبه ضریب هدایت حرارتی تمام مایعات و به طور مشابه برای گازها اشاره کرد. از تفاوتهای اساسی چهار مدل نوین ارائه شده با مدل هایووگل، بوگل-گالیرو، گرین-کوبو،پنگ رابینسون و ... ، استفاده از جرم مولکولی و دمای جوش علاوه بر دمای سیال در فشار اتمسفریک و کاربرد آن برای تمامی مایعات و به طور مشابه برای تمام گازها با حداقل خطا می باشد. خطای مطلق مدلهای اول و دوم مایعات 1.41 و 2.17 و به طور مشابه برای گازها نیز 1.07 و 1.91 (درصد) می باشد. تعداد داده های تجربی برای مایعات 1226 و برای گازها 4014 می باشد.